Na de lading live albums uit de begin jaren 70 eindelijk nu opnames uit 2019. Daarmee wordt mijn wens vervuld niet teveel met die nagekomen releases uit de Harvest periode te blijven hangen.
Afgelopen vrijdag zag deze Noise & Flowers het levenslicht en ik kan albums van Neil maar moeilijk laten staan.
De opnames zijn gemaakt tijdens een tournee die Neil in 2019 hield. Niet met zijn vaste begeleidingsband Crazy Horse maar met Promise Of The Real.
Met deze band heeft Neil al eerder platen gemaakt zoals het ijzersterke protest album Monsanto Years uit 2015. In 2016 verscheen de 3LP live set Earth met hen als begeleiding en ook dat is een forse maatschappelijke aanklacht.
In 2017 laat Neil zich door deze gasten begeleiden op het album The Visitor met daarop het nummer "Already Great" en dan snappen we dat dit album niet met een love song begint.
Het laatste album wat Neil met Promise Of The Real maakte is de soundtrack van de wat vage - maar wel mooi geschoten - film Paradox.
Nu is er dan een dubbel live album en het klinkt een beetje als een heel goede bootleg. Dat is overigens als een compliment bedoeld want de opnames geven je het gevoel tussen het publiek te staan.
De opnames zijn voor zover ik weet niet eerder als bootleg verschenen en Neil plaats het album in zijn catalogus dan ook in de Performance Serie en niet in de Bootleg Series.
Aan de binnenzijde van de klaphoes valt te lezen dat twee weken voor de optredens Neil zijn manager en goede vriend Elliot Roberts heeft verloren. Neil geeft aan dat ze om die reden extra hun best hebben gedaan.
Daar zullen ongetwijfeld wel wat meningen over verschillen. Wie perfectie zoekt maakt met Neil sowieso al een verkeerde keuze. Daarnaast is dit album eerder authentiek en ongedwongen dan muzikaal perfect.
Niet clean maar heel puur. Niet gepolijst maar energiek vliegt het diverse kanten op. Van stevige rock tot soms meeslepend ingetogen zoals met het nummer "On The Beach"
Neil speelt met z'n kameraden een setlist bij elkaar die een eigenzinnige samenvatting van de carrière van Neil kan zijn. We gaan zelfs ver terug want zo wordt er begonnen met het nummer "Mr. Soul" wat we kennen uit de periode van Buffalo Springfield.
Een groot deel van het album rockt het als een malle en een nummer als "Rockin’ In The Free World" zit je voor je het weet mee te blèren. Heerlijk hoe je denkt dat het nummer eindigt met een intermezzo tussen gitaar en drums. Op het moment dat je de laatste klap verwacht zet Neil met z'n gevolg weer mega stevig in. Wat een energie!
Neil blijft natuurlijk meester om lekker te rocken om vervolgens wat lekker luisterliedjes over het publiek uit te strooien. Zo mogen nummers als "Comes A Time", "From Hank To Hendrix" en "Winterlong" het publiek even op adem laten komen.
Veel albums die Neil vult met oude opnames zijn voor de gemiddelde fan volledig overbodige kost. Deze vier kantjes uit de tournee van 2019 hoef je geen heel grote fan van Neil Young te zijn om minimaal van één luisterbeurt te genieten. Of je dan echt de vinyl set moet kopen is weer een andere vraag. Ik kon het niet laten.
Minimaal een keer luisteren zal bij velen toch de kriebels bezorgen dat dit album dik de moeite is om vaker op te zetten. De diverse setlist speelt daar een belangrijke rol in, maar voor mij zijn het vooral de ongepolijste uitvoeringen die mij gelijk een fan maken van dit album.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten