donderdag 5 december 2019

50 jaar Let It Bleed

Het is vandaag op de kop af 50 jaar geleden dat Let It Bleed werd uitgebracht.
Voor vele een van de beste Stones albums en ook nog onderdeel van een uniek rijtje.
Want laten we eerlijk zijn: Beggars Banquet, Let It Bleed, Sticky Fingers
en Exile on Main St. is toch een uniek kwartet.
Allemaal vijf sterren albums en daar hoef je geen groot Stones fan voor te zijn.
Wie niet zoveel met de Stones heeft doet zichzelf een plezier en niet zomaar wat rond te dolen in de enorme discografie. Begin gewoon bij een van deze vier albums.
Vind je het niks? Zou ik zeker niet verder zoeken want dan gaat het met jou en de Stones gewoon niks worden.
Overigens blijft het opmerkelijk dat vier van die kwaliteits- platen op rij werden afgeleverd.
Let It Bleed was immers de laatste plaat voor Decca en dat soort afscheid gaat nooit zonder slag of stoot.
Daarom blijf ik het briljant vinden dat het laatste nummer van Let It Bleed………….. voor Decca wel erg toepasselijke is: “You Can't Always Get What You Want”.
De meeste kennen dat nummers wel. Begint met zo’n koortje (London Bach Koor) en zwelt dan langzaam aan.
Op dit album andere bekende nummers als “Love In Vain” en “Midnight Rambler” en mijn favoriete Stones nummer “Gimme Shelter”.
Hierop zingt Merry Clayton (op de hoes staat ten onrechte Mary Clayton) de tweede partij en heeft zich daarmee voor eeuwig beroemdheid verworven.
Merry heeft trouwens kort hierop een solo-album uitgebracht met de titel…………..Gimme Shelter.
Leuke details in de muziekgeschiedenis.

Meer details dan maar. Aan dit schitterende album van deze rockers werken nog een paar toppers mee:
Nicky Hopkins, Ry Cooder, Leon Russell, Bobby Keys en Al Kooper.
Uiteraard Mick Taylor die toen nog aspirant-lid van de Stones was!
Opmerkelijk is ook de rol van Jimmy Miller.
Miller “trommelt” wat op een paar nummers, maar is bovenal producer van dit album. Niet alleen van dit album maar ook van de andere drie albums uit dit unieke kwartet.
Tot slot is het vermelden van de Brian Jones op z’n plaats. Jones was al uit de Stones gezet en overleden toen dit album uitkwam. Op een tweetal nummers speelt Jones nog mee en dat zijn dus zijn laatste bijdrages aan de Stones.

Het album Let It Bleed is recent in een 50 jarig jubileum editie uitgebracht. De box kost 150 euro voor de LP en CD beide in mono en stereo. Geen extra’s en uitvoeringen die we nog niet kennen.
Voor de goede orde: 42 minuten muziek in 2x2 technische formaten!
Nu zit ik niet te wachten op rommel die toen niet goed genoeg was. Maar het is heel goed denkbaar dat er 4-5 nummers omwille van de ruimte het album in 1969 niet gehaald hebben en toch de moeite zijn.
Jubileum edities van Sticky Fingers en Exile on Main St. hebben toch veel mooi extra werk opgeleverd. Maar dat is op het Stones label en die jongens snappen dat je geld mag verdienen als je er ook wat voor levert. De Stones zelf geven ook veel materiaal uit maar maar dan krijg je wel waar voor je geld en je hoeft niet alles te kopen. Maar The Vault en Bridges serie heb je steeds een volledig concert op een 3lp in schitterende hoes.
Decca melkt hun rechten alleen maar uit van de eerste 8 (in VS 10) Stones albums. Ze doen dat niet alleen bij de Stones maar overal waar het maar kan.
Iedereen mag geld verdienen maar dit is iets te makkelijk. Ik ben een groot Stones fan maar deze box laat ik in de winkel staan.
Jammer want Let It Bleed is een mijlpaal in de rock geschiedenis en had het verdient om op een gepaste manier haar 50e verjaardag te vieren.

En verder?
Wie het origineel heeft?
Volg de aanwijzing op de binnenhoes:

THIS RECORD SHOULD BE PLAYED LOUD

Geen opmerkingen:

Een reactie posten