Met eten lust ik eigenlijk alles. Enige waar ik niet gek op ben is enkelvoudig gedopte tuinbonen.
Voor de rest eet ik alles. Sommige dingen principieel niet zoals schildpad, haaienvinnensoep en kapsalon.
Met muziek is het niet anders. Ik had op Youtube een playlist gemaakt
die bedoeld was als lijstje om fysieke albums (eerst CD’s tegenwoordig
weer vinyl) te kopen.
Een soort wensenlijstje.
Ik heb de lijst maar verwijderd. Allemaal muziek die ik nog niet heb en eigenlijk wel zou willen hebben maar niet realistisch.
Blackfoot, Perla Batalla, Monstertruck, Molly Hatchet, Sea Level,
Cordovas, Shuggie Otis, Webb Wilder, Les Dudek, Elmore James, Koko
Taylor, Brandi Carlile en Myles Kennedy zijn zomaar wat manko’s in mijn
fysieke muziekcollectie.
Maar we zouden het bij de koffie hebben over Sammy Rimington.
Rimington is een Britse multi instrumentalist die de eerste jaren van z’n carrière nog wat zoekende was.
Na een aantal jaar koos hij resoluut voor de New Orleans Jazz en
vertrok naar de Mississippi Delta om deze vorm van Jazz onder de knie te
krijgen.
Wat hem opmerkelijk goed gelukt is! Meer dan!
Hoewel
Rimington een knappe discografie bij elkaar heeft gespeeld van zo’n 20
albums is vooral zijn bijdrage op honderden albums van andere jazz
artiesten het vermelden waard.
Opmerkelijk is dat toen hij maar net
in de VS was aangekomen hij al mee mocht werken aan een album van Kid
Thomas die toen toch al een gearriveerde Jazz muzikant en orkestleider
was!.
Persoonlijk ben ik vooral meer fan van de New Orleans Jazz scene dan bijvoorbeeld de Big Bands uit Chicago.
Zelf vind ik dat soort stromingen wat authentieker en van platen als
die van Sammy Rimington kan ik op z’n tijd enorm genieten…………….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten