Dit is het zevende studio-album van Blues muzikant Joe Bonamassa. Het album verscheen in 2009 en wordt door veel fans als een van z'n beste albums beschouwd.
Het album zit normaal in een prachtige hoes en toen in van de week tegen een betaalbare picture disc aanliep kon ik deze niet laten liggen.
Onder audiofielen is de nodige weerstand tegen Picture Discs. Sterker ze halen hun neus er voor op. Zelf ben ik gestopt met gouden kabels en installaties waar je ook een wereldreis van kan maken.
Na je 40e moet je sowieso afvragen of je heel veel geld in extreme geluidsapparatuur moet stoppen.
Zelf heb ik liever een eenvoudige set met veel platen dan een installatie van een jaarsalaris en bijna geen platen.
Dit album vind ik echt geweldig en het is gewoon een schitterende Picture Disc. Het gaat natuurlijk om de muziek en daar hoef je je bij dit album echt niet druk om te maken.
In mijn ogen is het een de signature disc (niet te verwarren met de signature dish van chef-koks) van Bonamassa. Op dit album laat hij op indrukwekkende wijze horen hoe hij het volledige Bluesrock spectrum beheerst. Van de stevige titelsong "The Ballad of John Henry" tot het easy en meeslepende "The Great Flood".
Het nummer "The Ballad of John Henry" gaat over de imposante spoorwegarbeider die het opnam tegen de machines die eind 18e eeuw in opkomst waren. John Henry won het van de machine maar overleed door uitputting. John Henry was een ex-slaaf en z'n levensverhaal bevat alle ingrediƫnten voor een beklijvende film.
Toch heeft het tot vorig jaar geduurd voor een film werd gemaakt over het leven van John Henry. De hoofdrol wordt gespeeld door de gewezen American Football Player Terry Crews. Een imposante verschijning maar dat was niet genoeg getuigen de zeer matige recensies van de film.
Jammer want het levensverhaal van John Henry heeft alle ingrediƫnten in zich om een knappe film te maken. Zeker tegen de achtergrond van de slavernij en in een decor van oude treinen.
Daar waar de film volledig door het ijs zakt, is de song "The Ballad of John Henry" een meesterwerk. Het album bevat echter nog wel wat parels.
Een groot deel van de songs zijn door Bonamassa zelf geschreven maar het album bevat ook een aantal covers zoals "Stop" van Sam Brown. Een zeer fraaie eigen versie en Bonamassa speelt het nummer dan ook regelmatig tijdens zijn optredens.
Ook geeft Bonamassa een eigen invulling aan het nummer "Jockey Full of Bourbon" van Tom Waits. Het album The Ballad of John Henry bevat 12 nummers waarvan een vijftal covers.
Afgelopen maand verscheen alweer het 15e studio-album van Bonamassa, maar hij heeft daarnaast een nog grotere rij live-albums uitgebracht.
Totaal maar liefst 18 live-albums met soms zeer uitvoerige setlists, zodat de vinylversie uit twee of zelfs drie platen bestaat.
Daarnaast heeft Bonamassa diverse albums met Beth Hart gemaakt en dat kan je allemaal blind op de platenspeler leggen. Smullen!
Nu even lekker genieten van het album The Ballad of John Henry.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten