In 2007 is de revival van de LP begonnen. Vroege herintreders konden voor een prikkie snel weer een leuke collectie aanleggen. Toch was het snel over met de 50 cent voor een plaat vreugde.
We zien dan ook dat gewild vinyl de laatste jaren enorm in prijs aan het stijgen is. Vooral originele eerste persingen gaan soms voor idiote bedragen naar een nieuwe eigenaar.
Hoewel ook in mijn collectie beslist een aantal platen zitten die er vooral voor "de heb" staan koop ik toch vooral platen om ze te beluisteren. De heropleving van de LP heeft bij mij ook beslist een boost gegeven aan de muziekhobby.
Een paar jaar terug had ik nog een behoorlijke CD collectie en draaide zowel in de huiskamer als in m'n hobbykamer bijna dagelijks meerdere CD's.
Toch heeft de stap "terug" naar de LP mij al veel extra voldoening gegeven. De rituelen zoals schoonmaken van een plaat, het omdraaien en zelfs dat irritante tikje, maar vooral die mooi grote hoezen geven op de een of andere manier meer beleving dan de perfecte CD.
Toen in de loop van de 80er jaren de CD speler kwam was ik er als de kippen bij. Inmiddels heb ik voor een leuke middenklasse auto aan CD spelers uitgegeven.
Toch is het een draaitafel van een paar honderd Euro waar ik meer dan ooit mee van muziek weet te genieten. Vroeger was ik zo mal met zaken als gouden draadjes in headshells, een eindversterker per kanaal, bi-wiring en akoestische ontkoppelaars.
Het voordeel van ouder worden is dat - hoe groot je budget ook is - het flauwekul is om zakken met Euro's aan Hifi laat staan High End uit te geven. Er is geen Viagra voor de oren!
Dat hardware-geld kan je ook veel beter uitgeven aan LP's. Uiteraard moet je wel een redelijke set hebben. Een koffergrammofoon van 60 Euro is immers als een papier-shredder voor je fotoalbums.
Als je platen gaat kopen loop je echter tegen een aantal zaken aan. Een beetje afhankelijk van de artiesten die je zoekt kan het belachelijk goedkoop zijn of zelfs onbetaalbaar.
Je zal echter één hele belangrijke keuze moeten maken. Koop je platen voor jezelf of als investering? Ik zie meer en meer mensen om mij heen die vooral platen kopen als investering.
We hebben het met Whisky gezien, met modelauto's met retro racefietsen en camera's wat toevallig allemaal andere hobby's van mij zijn.
Geld verdienen is niks mis mee maar koppel het los van je hobby. Als je van je hobby je werk (lees: inkomsten) maak ben je wel een hobby kwijt en in dit geval een hele mooie.
Als ik een gebruikt album tegen een scherpe prijs in een goede staat kan vinden gaat daar mijn voorkeur naar uit. Toch heb ik alle acht (negen voor wie dat wil) studio albums van Led Zeppelin nieuw gekocht. Scherpe prijs, keurige remaster en geen tikjes hoe romantisch die ook kunnen klinken. Per album zal je een keuze moeten maken.
Eigenlijk koop ik alleen maar albums die ik ook echt ga draaien en waar van vast staat dat de eeuwigheidswaarde vrij groot is. Niet omwille van de economische component maar juist om de muzikale aspecten. Voor mij moet moderne muziek ook een klassieker zijn.
Toch zijn er in mijn collectie een aantal artiesten waar de ratio van het samenstellen van de collectie volledig verloren gaat.
Ik heb al eens geschreven dat Cat Stevens in mij de dromerige filosoof heeft aangejaagd. Als ik van de beste man een verzamelalbum tegenkom voor 3 Euro met een hoes die ik nog niet heb kan ik die gewoon niet laten staan. Cat Stevens was voor mij de artiest die mij de muziek in heeft getrokken en is het "scoren" van zo'n niemendalletje een soort van sentimenteel orgasme.
Dan ben ik ook nog eens enorm gefascineerd door de totale legacy die is voorgekomen uit de combinatie van The Byrds en Buffalo Springfield. Dan ben je wel aan de beurt. Dat mede omdat iemand als Neil Young vrij productief is en sinds een aantal jaren z'n archief open heeft staan.
Van Neil Young vind ik het vooral boeiend hoe zijn muzikale ontwikkeling is geweest en zijn gevecht met de creatieve vrijheid. Dat wil niet zeggen dat ik alles geweldig vind maar het proces is onwaarschijnlijk boeiend. Zo ook alle vertakkingen in deze muzikale boom.
Tot slot The Allman Brothers. Door de jaren ben ik ze meer en meer gaan waarderen (met namen door de mix Rock, Blues en Jazz) en begrijp daardoor steeds beter waarom dit een van de meest invloedrijke bands is.
De kracht van The Allman Brothers is dat ze in de studio net zo goed zijn als live. Even goed lezen wat er staat..........
Daarom verzamel ik live-albums van deze gasten. Ik vind het heerlijk om bepaalde nummers in verschillende versies te hebben. Ik kan ook gerust een hele dag Allman Brothers draaien en dat heb ik maar met een paar artiesten.
Als ik een live-album van die gasten tegenkom en de prijs is een beetje normaal gaat het album mee naar huis.
Dat neemt niet weg dat als ik een verzamelalbum van de mannen tegenkom ik het ook niet kan laten.
Toch draai ik dat soort verzamelaars en een plaat in de kast laten staan zodat hij meer waard blijft kan ik mij helemaal, maar dan ook helemaal niks bij voorstellen.
Platen zijn gemaakt om te draaien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten