KAYAK

Vandaag is Ton Scherpenzeel jarig dus een mooie gelegenheid dit blogje even af te stoffen.

Ton kennen we natuurlijk vooral als medeoprichter van Kayak.

Deze Nederlandse band vierde vooral haar hoogtijden tussen 1972 en 1979.
In 1972 werd deze band opgericht en in 1978 kwam het album Phantom of the Night op de markt.
Dat was het zesde album van Kayak en de eerste zes albums mogen ondanks de wisselingen in de bezetting allemaal zijn.
Kayak presenteert zich vooral met symfonische rock, maar eigenlijk zou ik het zelf liever symfonische pop noemen. Zeker het voorliggende album.
Het luistert allemaal lekker vlot weg en je kan het ook prima als achtergrond gebruiken. Dat is voor mij ook een essentieel verschil tussen symfonische rock/pop en progressieve rock. Soms wordt dat op één hoop gegooid maar voor mij zitten er verschillen tussen.
Een aspect is bijvoorbeeld dat het bij progressieve rock doorgaans om een concept-album gaat.
Als dat zo is laat je NIET rommelen met de volgorde van de nummers die op een album staan en dat is in dit geval wel gebeurd.

De Europese en de Amerikaanse versie hebben beide een totaal verschillende hoes en de volgorde van nummers is ook totaal anders.
Met het art-work (hoes, label, inlegvel) zit er bij progressieve rock een verbinding tussen muziek en visuele aspecten en dat is hier dus losgelaten.
Twee totaal verschillende hoezen (Ik heb nooit kunnen achterhalen waarom de hoes in de VS anders was dan in Europa) hoewel wel twee keer de dood wordt uitgebeeld:
Een roker op de Amerikaanse hoes en een persoon met een zeis op de EU-hoes en dat voorspeld ook nooit veel goeds.

Genoeg over muziekstijlen want het gaat uiteindelijk om de muziek zelf.
Neemt niet weg dat je zeker op de eerste twee albums van Kayak mega veel invloeden hoort van de grote namen uit de progressieve rock.
See See the Sun het debuutalbum is top en ze zetten de lijn stevig door in het album Kayak wat mijn persoonlijke favoriete album van Kayak is.
Daarna volgen nog vier top albums, maar de flirt wordt toch steeds wat laagdrempeliger en voor een band in dit genre worden er relatief veel singles uitgebracht.

Een van eerste hits die blijft hangen is "Starlight Dancer" van het gelijknamige album. Of het de eigen honger naar hits was of een platenmaatschappij die de band onder druk wist te zetten weet ik niet.
Ook werd er in die jaren veel tijd en energie gestopt om in Amerika voet aan de grond te krijgen. Als Nederlandse band is dat sowieso al lastig en Kayak zal in die jaren in de VS toch ook gezien zijn als een goedkope clone van Styx.

Met "Ruthless Queen" van het getoonde album Phantom of the Night scoorde ze in Nederland een grote hit.
Het is ook het enige nummer van Kayak dat de Top2000 heeft overleefd. Ooit met vijf (!!) nummers in de Top2000.
"Ruthless Queen" is ook beslist het hoogtepunt van dit album. Het zwelt heerlijk aan en is echt een meesterwerk. De rest van het album is toch wel relatief ongecompliceerde pop en of dat nu is wat Kayak moest maken?
Na dit album is het helaas met Kayak nooit meer geworden wat het was. In 1980-1981 brachten ze nog een paar albums uit maar ik kan er niet warm voor lopen. Ik was blijkbaar niet de enige en in 1982 stopte de band.

Wat ieder is gaan uitspoken weet ik niet precies. Van medeoprichter Ton Scherpenzeel weet ik dat hij een tijd bij Camel heeft gespeeld. Mooie waardering voor hem!
Wellicht heeft hem dat laten voelen dat het de progressieve rock was waarom hij ooit een band was begonnen. Na wat geschuifel maakte Kayak begin deze eeuw een doorstart. Inmiddels al flink wat wisselingen in de samenstelling.
Kayak (vooral dus Ton Scherpenzeel) bestaat nog steeds en hebben in de tweede termijn meer albums gemaakt dan in de eerste periode.

 
De muziekstijlen de laatste jaren zijn symfonische rock, progressieve rock en een paar rock opera’s. Het is niet slecht maar voor mij te wisselend van kwaliteit.
Het laatste album Out of this world uit 2021 mag er overigens beslist zijn en één ding is zeker: Kayak is bezig haar roots te koesteren en dat is prima!

Toch even genieten van een klassieker waarbij ik mij wel altijd verbaas als mannen het nummer Ruthless queen heel enthousiast en uit volle borst meezingen:

With a quivering voice
You spoke the word
Shadow came between us
Sharp as a sword
Gone is my gladness
And vanished my pride
'Cause luck didn't stay on our side 

Verbazing of vernedering?