Cristone “Kingfish” Ingram

Als ik de rest van m’n leven maar aan één sport mag doen is dat fietsen. Jammer voor het duiken, wandelen en skiën maar dat is echt een “no brainer”
Mag ik nog maar één type avondeten dan is dat pasta. Geen vraag: BASTA!
Een soort dessert? IJs.
Een vakantieland? Italië.
Een soort drank? Whisky.
En een soort muziek? Ook een “no brainer”………..BLUES ROCK!  

Die keuze is na vandaag alleen maar nog makkelijker geworden.
Tijdje terug las ik iets over dit mega talent maar je wordt in muziekbladen overladen met tips voor talenten. Ik ben iedere week wel 4-5 uur bezig nieuwe muziek te checken. Kan je een dagtaak van maken.
Dat ik de tip “Kingfish” niet heb opgevolgd was toch een misser maar gelukkig was daar een van m'n vrienden die mij op dit talent wist te attenderen.

Vorige week plaatste hij en muziekvideo op Facebook en toen was ik om. Dag later bij hem een tiental clips van Kingfish zitten luisteren en terug thuis z’n debuut album besteld.
Ik hoorde net de bel niet want ik zat de finale van de Giro etappe te kijken dus de postbode stond koud en nat te worden…………. De Blues zeggen we dan....

Hoes is eenvoudig maar wel met zo’n lekker klassiek achtergrond verhaal op de achterzijde. Dat was vooral in de jaren 60 erg populair. Pak maar eens het debuut van Bob Dylan, Bert Jansch of vroege platen van Howlin’Wolf, Aretha Franklin en Chet Baker om er een paar te noemen.
Zo’n verhaaltje op de achterkant geeft de plaat een klassiek karakter. 

Bij die hoes blijft het klassieke dan ook wel. Kingfish speelt pure Bluesrock maar doet niet even een kunstje wat al eerder is gedaan. Het is fris en alle nummers hebben voldoende wendingen om dit album niet af te doen als het zoveelste Bluesrock album.
Dit album is in mijn ogen een mijlpaal in de ontwikkeling van de Bluesrock. Natuurlijk zijn er genoeg toppers die deze muziekstroom levendig houden maar Kingfish zorgt voor een jonge (hij is net 21) frisse wind.
Opmerkelijk is dat hij zich op “Fresh Out” laat helpen door niemand minder dan Buddy Guy. De zwaar bejaarde inspirator van Hendrix en Clapton speelt een deuntje mee en zo te horen zingt hij een couplet. 

De solo die Buddy Guy eruit poept mag er voor 84 jarige overigens best wel zijn.
Verder zien we Tom Hambridge op de hoes staan. Die heeft bij werkelijk iedereen wel in de studio zitten drummen, maar Hambridge is daarnaast een uitstekende producer.
Hambridge heeft projecten gedaan met Buddy Guy, Eric Burdon, ZZ Top, Ana Popovic (ook zo’n gitaar beest) , The Bluesbreakers, Joe Bonamassa, Devon Allman, Susan Tedeschi, Lynyrd Skynyrd en vele anderen.

Als toppers als Tom Hambridge en Buddy Guy aan een debuut album meewerken dan weet je dat ze wat gezien hebben wat wij nog niet wisten.......
Wat een album. Kort na de release op nummer 1 in de Billboard Blues Chart en door Allmusic uitgeroepen tot het beste Blues album van 2019 en een Grammy nominatie.
Het album bevat een download ticket en dat levert twee extra nummers op! 

Cristone bedankt in een afsluitend stukje tekst zelf een aantal mensen zoals z’n ouders van wie hij z’n eerste gitaar kreeg. Ook geeft hij een klein inkijkje in welke spullen hij heeft gebruikt voor dit unieke album.

Een briljant debuut van een al even briljant talent.