Ik verbaas mij er al jaren over dat naast Nederlandse en Engelstalige liedjes er in onze hitlijsten eigenlijk geen plek meer is voor wat anders. Los van zo nu en dan een zomerhit waar we dan 10 jaar later eens over na gaan denken wat er eigenlijk gezongen wordt.
In de jaren 70 toen ik muziek meer en meer ging waarderen was het heel normaal dat naast Engels en Nederlands andere talen de hitlijsten wisten te veroveren.
Als ik eerlijk ben vind ik de huidige ontwikkeling ook een enorme verschraling.
Als puber zat ik in 1971 "Non, non, rien n'a changé" van Les Poppys mee te blèren. Niet dat ik daar iemand gelukkig mee maakte. Het was ook geen muziek die ik zelf kocht, maar als het op TV was vond ik dat toch leuk en als ik terugkijk ook een verrijking.
De aandacht in die jaren voor Michel Fugan op zowel radio en TV mag toch ook gezien worden voor een bijdrage aan een brede kijk op muziek EN hoe je die op kan voeren. Van de jaren 70 kan ik mij nog goed hits herinneren van Julien Clerc, Julien Clerc, Dave, Michel Sardou, Gerard Lenorman.
Niet dat ik er gelijk platen van wilde hebben wat praktisch ook niet haalbaar was. In die jaren was m'n budget immers beperkt en ik was al blij als ik de nieuwe van The Stones of Neil Young kon kopen.
Niet dat ik er gelijk platen van wilde hebben wat praktisch ook niet haalbaar was. In die jaren was m'n budget immers beperkt en ik was al blij als ik de nieuwe van The Stones of Neil Young kon kopen.
Voor ik platen ging kopen luisterde ik al wel naar de radio. Vaak met mijn oma die ons opving als we uit school kwamen. Oma was groot fan van Charles Aznavour, Adamo en Edith Piaf.
Voor geen goud had ik dat willen missen. Diversiteit op alle vlakken geeft meer rijkdom en meer beleving, begrip en inzicht.
Wil je alleen de Hollandse pot? ............of is het ook lekker uit de Italiaanse, Spaanse, Griekse en Mexicaanse keuken te eten?
Zo is dat toch ook met muziek?
Vandaag is het de geboortedag van France Gall. Als puber kreeg ik slappe knieën als ze op TV verscheen en haar pony blijft voor mij de perfecte benchmark. Ook de stem van Gall was een echte weekmaker...............
Dat Gall een muzikale carrière zou hebben stond niet alleen in de sterren geschreven, maar lag in haar wieg al vast. Moeders was zangeres en pa schreef liedjes voor oa de hierboven al genoemde Charles Aznavour en Édith Piaf.
Gall die als jonge vrouw bekende werd op het Eurovisie Songfestival heeft totaal zo'n 30 officiële (studio, live en verzamel samen) albums uitgebracht en het aantal singles is helemaal enorm.
In 2018 overleed ze op 70 jarige leeftijd. Te jong en waarschijnlijk ook verbitterd. In 1992 was haar man Michel Berger en in 1995 hun dochter Pauline overleden. Voor Gall reden om voor een bestaan buiten de publiciteit te kiezen.
Vandaag toch nog eens aandacht voor deze geweldige zangeres en voor het Franse lied!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten