We zijn zappers geworden

Mede door deze blog krijg ik regelmatig de vraag of ik het eens ben met de stelling “muziek was vroeger beter!”.
Het antwoord is simpel: ben een zapper of niet?

Wie een stapeltje Top 40’s van de jaren 70 pakt zal zien dat deze vol staan met muziek zonder enige eeuwigheidswaarde. Niet de moeite om nog een keer door je oren te laten gaan. Dus met de stelling dat vroeger alles beter was misschien toch wat voorzichtig zijn.........

Er staan echter ook nummers tussen die zelfs meermaals een hit zijn geweest. Het nummer “A Whiter Shade of Pale” van Procol Harum werd een hit in 1967 en in 1972 nog een keer. Beide keren kwam het nummer op nummer 1.
“Give Up Your Guns” van The Buoys - waar ik eerder vandaag nog over blogde - werd een hit in 1972 en in 1979.

Van mijn favoriete Beatle wist het nummer “My Sweet Lord” ook tweemaal een hit te worden.
Uit die periode zijn er nog veel en veel meer voorbeelden. Nummers die beklijven en ook stevig in de Top 2000 staan.
Ik ga geen stelling neerleggen. Dan ben ik ineens die oude man met z’n oude mannen muziek.
Ik heb echter wel een simpele vraag………..
……………welke nummers die de afgelopen 10 jaar een hit zijn geweest worden dat NOG een keer als deze NU worden uitgebracht EN staan ze over 50 jaar in de Top 2000?

Ik ben er dan niet meer maar daar durf ik wel een weddenschap op aan te gaan dat dat niet gaat gebeuren.

Goede muziek heeft eeuwigheidswaarde. Net zoals goede recepten en goede boeken om even twee eenvoudige voorbeelden aan te dragen.

Uiteraard zijn er tegenwoordig geweldige jonge muzikanten, maar die zijn niet interessant voor de zapcultuur waar we in terecht zijn gekomen.
We rennen van baan naar baan. Van relatie naar relatie. Van TV zender naar TV zender en nog liever van TikTok clipje naar Tik Tok clipje.
Eten laten we het liefst iedere dag thuis bezorgen. Als we al zelf koken doen we dat uit pakjes, want dat is snel en makkelijk. Kwaliteit is geen onderdeel meer van ons leven............

We zappen wat af en als je zapt heb je geen tijd om kwaliteit te herkennen. Een nummer als "Layla" werd in eerste instantie geen hit…..omdat veel DJ’’s de moeite namen er toch eens beter naar te luisteren en het vaker te draaien gingen meer en meer mensen het als een meesterwerk herkennen.
 

Vroeger moest een artiest, producer en platenmaatschappij ook heel goed nadenken wat ze uitbrachten want er werden immers platen geperst.
Tegenwoordig kan iedere dronken aardbei een liedje ergens op het web zetten. Het aantal streams wat het oplevert zegt mij niet zoveel. Hoeveel zijn er echt tot het einde beluisterd? En nog belangrijker: wie heeft er geld voor over om het als fysiek product te kopen?
Een Spotify abo per maand kost minder dan twee vinyl singletjes. Dus het commitment van de luisteraar die iets streamt en liked zegt niet zoveel.

Diensten als Spotify en YouTube zijn geweldig om nieuwe muziek te ontdekken en razend handig als je achtergrondmuziek wilt hebben of als je staat te koken of een playlist voor een feestje.
Het gebruik van dit soort diensten zegt echter helemaal niets over de eeuwigheidswaarde van de gestreamde muziek.
Die wordt toch echt bepaald hoe luisteraars ECHT in muziek luisteren investeren. Door echt een heel album van een artiest te luister zonder iets anders te doen. Nog meer door een fysieke versie (CD/LP) te kopen. Dat doe je echt alleen als je denkt het vele jaren te gaan draaien.

Tot slot
Het vastgeroeste idee dat je muziek uit je puberteit het beste vindt ga ik toch even ontzenuwen.
The Beatles en Stones zijn op dit moment ongekend populair bij best veel jongeren.
Zelf heb ik heel veel platen die zijn verschenen VOOR ik naar de middelbare school ging en interesse in muziek kreeg.
Ik ging in 1969 naar de middelbare school en er staat hier serieus veel muziek van voor die tijd. Albums van Chet Baker, B.B. King, Odetta, John Coltrain, Billie Holiday, Bo Diddley, John Lee Hooker.
Albums uit de 50er jaren!
Er staat ook nog ouder werk. Uiteraard van Robert Johnson en Elmore James om er een paar te noemen.

Verder is het simpel want er zijn miljoenen liefhebbers van klassieker muziek die soms honderden jaren eerder is geschreven en die ze soms pas op wat rijpere leeftijd gaan waarderen.

Dat we zappers zijn geworden heeft niet alleen invloed op de kwaliteit van muziek. Er is niet één, maar dan ook niet één autofabrikant die nog een klassieker gaat (kan?) bouwen. De eerste 911 en E-Type zullen altijd een klassieker blijven. Auto’s die nu van de band rollen zijn we over 60 jaar vergeten.
Het geldt voor alles. De Leica M camera en de Quad 33/303 versterker combinatie zullen door producten die nu verschijnen nooit van hun klassieke troon gestoten worden. 

 

De commercie heeft ons gedreven tot een stel eenden die je onbeperkt brood kan voeren. We rennen van stukje brood naar stukjes brood. Net als met eenden moeten we ons afvragen of al dat brood wel zo goed voor ons is........