De meeste mensen die aan de jarige Stevie Nicks denken moeten dan direct aan Fleetwood Mac denken. In nagenoeg al die gevallen denkt een ieder dan ook gelijk aan het album Rumours.
Het valt natuurlijk niet te ontkennen dat Rumours uit 1977 een weergaloos topalbum is. Het perfecte Poprock album met ook nog een achtergrondverhaal waarbij Goede Tijden Slechte Tijden wordt gedegradeerd tot een niemendalletje.
Als er één band is waar je wel en jaargang roddelbladen mee kan vullen dan is het Fleetwood Max wel. Op Rumours zijn de dames en heren ook regelmatig heel duidelijk dat de muziek geweldig is, maar in de relationele zin er wel wat anders aan de hand is.
Jammer als dat de overhand krijgt, want het album Rumours is natuurlijk een meesterwerk.
Toch ben ik persoonlijk vooral fan van de Engelse Fleetwood Mac periode waarin Peter Green voor de heerlijke Bluesy inbreng zorgde.
Nadat de band was verkast naar de VS en de samenstelling meermaals wijzigde zag je ook de muziekstijl steeds verder weggaan van de "klassieke" Britse Blues.
In 1975 kwam Stevie Nicks bij de band en ze maakt nog steeds deel uit van deze legendarische band.
Mick Fleetwood en John McVie die beide vanaf het eerste uur deel uit maken van de band maken ook nog steeds deel uit van de formele line-up.
Ook Christine McVie maakt weer deel uit van Fleetwood Mac nadat ze begin deze eeuw een aantal jaren een adempauze had genomen.
Met z'n vieren zijn ze de langst zittende leden en vormen ze al jaren de basis voor de sound zoals die vanaf 1975 zo kenmerkende voor deze band is.
Eigenlijk zijn er dus twee Fleetwood Macs. De Britse Blues band die eind jaren 60 en begin jaren 70 briljante Bluesrock maakte en het Fleetwood Mac wat tussen 1972 en 1975 de transformatie maakte naar een van de beste Soft rock bands.
Naast haar bijdrage aan Fleetwood Mac heeft Stevie ook een aantal solo-albums gemaakt. Een achttal studio-albums en tweetal live albums. De solo albums van Stevie zijn wat wisselend van briljant tot aardig. Dat heeft er alles mee te maken dat Stevie zich in haar solo projecten veel meer experimenten permitteert. Iets wat ik overigens in een artiest enorm weet te waarderen alleen het pakt de ene keer nu eenmaal beter uit dan een andere keer.
De solo-albums Bella Donna (1981), The Wild Heart (1983), Trouble in Shangri-La (2001), In Your Dreams (2011) en schitterende 24 Karat Gold: Songs from the Vault (2014) zijn alle albums die meeste muziekliefhebbers wel zullen waarderen.
Op een dag als vandaag komen we natuurlijk niet om Rumours heen. Een van de best verkochte albums en in het genre Softrock zijn er ook maar heel weinig albums die Rumours kunnen overtreffen.
Commercieel al helemaal niet want Rumours ging wereldwijd maar liefst 40 miljoen keer over de toonbank. In de VS haalde het album tweemaal diamant. Bizarre aantallen gaan er dan over de toonbank en er is maar een klein en select groepje albums dat beter doet. Je moet dan denken aan mega successen zoals Thriller van Micheal Jackson, Darkside Of The Moon van Pink Floyd en Back In Black van AC/DC.
Rumours gaat overigens nog steeds erg goed over de toonbank. Van het album zijn inmiddels de nodige jubileum edities gemaakt en fans krijgen er geen genoeg van.
Als ik eerlijk ben ik ook niet. Want hoe geweldig ik juist het Fleetwood Mac met Peter Green vind gaat een album als Rumours zelf na vele jaren en draaibeurten nooit vervelen.
Happy Birthday Stevie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten